ภูมิประเทศและภูมิอากาศ

ที่ตั้ง

	• ทิศเหนือ		ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ และ มณฑลชิงไห่ ประเทศจีน

	• ทิศใต้		ติดต่อกับประเทศเนปาล ภูฏาน มณฑลยูนนาน ประเทศจีน รัฐกะฉิ่น ประเทศพม่า รัฐอัสสัม รัฐนาคาแลนด์ ประเทศอินเดีย ในปัจจุบัน บริเวณที่มีเขตติดต่อกับประเทศอินเดียนี้ ยังเป็นบริเวณพื้นที่พิพาทระหว่างจีนและอินเดีย ซึ่งอินเดียได้อ้างกรรมสิทธิ์เข้ามาปกครอง และเรียกดินแดนบริเวณนี้ว่า อรุณาจัลประเทศ

	• ทิศตะวันออก		ติดต่อกับ มณฑลเสฉวน ประเทศจีน

	• ทิศตะวันตก		ติดต่อกับ รัฐแจมมูและแคชเมียร์ ประเทศอินเดีย และ ประเทศปากีสถาน

			ทิเบตตั้งอยู่บนพื้นที่ราบสูงที่สูงที่สุดในโลก ซึ่งอยู่เหนือระดับน้ำทะเลด้วยความสูงเฉลี่ย 4,000 เมตร พื้นที่ประกอบด้วยเทือกเขาที่มียอดเขาปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลนตลอดทั้งปี ยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก 10 แห่ง อยู่ทางตอนใต้ของทิเบตด้านทิศใต้เป็นเทือกเขาหิมาลัยทิศตะวันตกมีเทือกเขาการาโกรามขนาบอยู่ ส่วนทิศเหนือติดกับเทือกเขาคุนลุ้นและเทือกอัลไต ด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ภูมิประเทศยังเป็นป่าดงดิบที่ยังไม่ได้รับการสำรวจมีธารน้ำแข็ง โตรกผาสูงใหญ่ และหุบห้วย กับแม่น้ำที่เชี่ยวกรากอีกหลายสาย ทิเบตมีทะเลสาบหลายพันแห่ง (ทิเบตเรียกทะเลสาบว่า โซะหรือโซ – tso)
	ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดชื่อว่า นัมโซ (Nam-tso) และยัมดร็อกโซ (Yamdrok - tso) ทะเลสาบในทิเบตได้ชื่อว่าเป็นทะลเสาบบนที่รายสูงที่ใหญ่ที่สุดในโลก

นอกจากนั้นยังมีน้ำพุร้อนอยู่ทั่วไป บางพื้นที่ของทิเบตแห้งแล้งมากจนเป็นทะเลทรายที่มีสันทรายและพายุทรายที่ร้ายกาจทารุณอีกแห่งของโลก

ดินแดนทางตอนเหนือของเมืองลาซาอยู่สูงกว่าทางตอนใต้ของประเทศ

ตอนกลางประเทศเป็นที่ราบกว้างใหญ่ที่เหมาะสมกับการเลี้ยงสัตว์และการทำเกษตร

ทิเบตเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำสำคัญๆหลายสาย มีแม่น้ำสายหลักคือแม่น้ำยาลูจัมโป้

ภูมิอากาศ เนื่องจากทิเบตอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลมาก จึงมีปริมาณออกซิเจนในอากาศเบาบางสภาพอากาศทั่วไปในทิเบตมีอุณหภูมิต่ำและเปลี่ยนแปลงง่าย โดยในแต่ละวันอุณหภูมิอาจแตกต่างกันมากประมาณ 25-27 องศาเซลเซียส

โดยเฉลี่ยแล้วทิเบตมีอากาศค่อนข้างเย็น และมีฝนตกน้อย ปริมาณออกซิเจนในอากาศเบาบางหากแต่มีแสงแดดจัดจ้า บริเวณที่ราบสูงทิเบตภูมิอากาศเป็นแบเขลมมรสุม อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปีประมาณ 7.5 องศาเซลเซียส

	ช่วงเวลาที่ควรไปเยือนประเทศทิเบตคือระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงต้นเดือนพฤศจิกายน หลักจากนั้นอากาศจะหนาวเย็นไปจนถึงเย็นจัดโดยเฉลี่ยแล้วเมืองลาซากับเมืองชิกัตเซ่อากาศดีกว่าที่อื่น อาจมีฝนตกบ้างเล็กน้อยในช่วงเดือนสิงหาคมและกันยายน อุปสรรคด้านภูมิอากาศที่สำคัญคือลมพายุที่รุนแรงมาก เป็นอันตรายอย่างยิ่งสำหรับคนชอบไต่เขาช่วงที่อากาศหนาวเย็นที่สุดคือช่วงระหว่างเดือนธันวาคมถึงเดือนกุมภาพันธ์ จะมีหิมะตกปกคลุมไปทั่วประเทศ ภัยธรรมชาติที่เป็นอันตรายอย่างยิ่งคือพายุหิมะ ที่อาจเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้
	บางทีพายุหิมะก็ทำให้ทางขาด ฤดูหนาวของทิเบตได้ชื่อว่าหนาวทารุณที่สุด มีแต่ชาวทิเบตเท่านั้นที่จะทนต่ออากาศที่หนาวเยือกเย็นของที่รายสูงทิเบตได้ เดือนมีนาคมถึงเมษายนนั้นเป็นฤดูร้อนแสงแดดจัดจ้า แต่อากาศที่อบอุ่นขึ้นอาจทำให้หิมะที่ปกคลุมอยู่บนยอดเขาละลายไหลลงมากลายเป็นอันตรายที่เกิดขึ้นฉับพลัน